Ze trekken een gezicht als een stel zuinige aardappelboeren. En dat klopt. Dit gezelschap is gefotografeerd op de Dresseerschool Groningen. Op de bok zit Harmannus Joling en rechts achterin Hendrik Joling uit Nieuw Weerdinge, getrouwd met Stientje Spreen. De heren zaten in de akkerbouw, het strokarton en het aardappelmeel. Groningse herenboeren die in kastelen van boerderijen woonden en die hun knechten nog onder de duim hielden. En tijd voor vermaak hadden ze ook. Met een span paarden in de grote stad.
Als we de foto uitvergroten zie je links tegen de muur een wagenwip, zo’n handig ding om onder de as te zetten en het rijtuig iets op te tillen om het wiel er af te halen, bijvoorbeeld om de as te smeren.
Bij het linker-paard zit achter het schoftje, aan de binnenkant van de streng een dingetje. De kans is groot dat het paard naar buiten wilde ‘hangen’ en dat op de streng een prikkertje is gezet, zodat het dier rechter bleef lopen.
Het rijtuig is met twee achterbankjes uitgevoerd als wagonette. Dan kon je er met z’n vieren achterin. Aan de zijkant van de kast is echter een halfrond plaatje van een opstap te zien: door één bankje overdwars te zetten was dit rijtuig om te bouwen tot vierpersoons break. Door het metalen vlechtwerk aan de zijkant oogt het rijtuig luxe, modieus zelfs, alsof het is gekocht bij een exclusieve rijtuigfabrikant in Den Haag of Parijs. Toch is aan de details te zien dat het werk was van de plaatselijke wagenmaker. Bijvoorbeeld aan de simpele handgrepen in het voorschild en de knullige manier waarop de kast is verhoogd om het mogelijk te maken dat de voorwielen er onderdoor draaien. Bovendien zit die opstap aan de zijkant, maar het is onmogelijk of op zijn minst gevaarlijk om er aan die kant op te klimmen.
Zuinige aardappelboeren dus.
Foto: Streekhistorisch Centrum Stadskanaal
